Van actionisme naar minimalisme: een overzicht van de overgangsfasen van abstracte kunst

De ontwikkeling van abstracte kunst heeft in de 20e eeuw veel verschillende fasen en stijlen doorgemaakt. Van de agressieve en existentiële uiting van het actionisme tot het rechtvaardige en rationele ontwerp van het minimalisme: abstracte kunst heeft een aantal overgangsfasen doorgemaakt die het concept en de uiting van de kunst hebben gevormd. In dit artikel bespreken we deze overgangsfasen en de invloed die ze hebben gehad op de ontwikkeling van abstracte kunst.

Actionisme en het agressieve ontwerp

Het actionisme, dat in de jaren vijftig en zestig ontstond, was een reactie op de institutionele kunst en het academische systeem. Kunstenaars als de Wiener Aktionisten (Hermann Nitsch, Otto Muehl en Rudolf Schwartzkogler) en de Fluxus-kunstenaars (John Cage, Yoko Ono en Joseph Beuys) gebruikten hun lichaam en zichzelf als werk op zichzelf. Dit was een vorm van performancekunst waarbij kunstenaars zichzelf als materiaal gebruikten in hun werk. Actionisme was een vorm van protest tegen traditionele kunst en een reactie tegen academische kunst.

Het actionisme werd gekenmerkt door een agressieve en existentiële stijl, waarbij kunstenaars hun lichaam gebruikten als een instrument om iets nieuws en unieks te creëren. Dit was een vorm van ‘beschouwing van het persoonlijke en het artistieke’. Actionisme was een vorm van ‘rebellie tegen de traditie’ en een reactie tegen kunst die beïnvloed werd door de academische traditie.

Abstract expressionisme en expressieve kleur

Na het Aktionisme kwam het Abstract Expressionisme, dat zich kenmerkte door expressieve kleuren en abstracte expressie. Kunstenaars als Jackson Pollock en Willem de Kooning gebruikten olieverf en verf op doek, maar niet om een objectieve of realistische weergave te creëren. In plaats daarvan gebruikten ze kleur en vorm om hun eigen emoties en gevoelens uit te drukken.

Abstract expressionisme was een vorm van ‘rebellie tegen de academische traditie’ en een reactie op ‘realistische’ kunst. Kunstenaars als Pollock en de Kooning gebruikten hun eigen taal als een soort instrument om het nieuwe en unieke te creëren. Dit was een vorm van ‘beschouwing van het persoonlijke en het artistieke’.

Op Art en geometrisch ontwerp

Na het abstract expressionisme kwam de Op Art (optische kunst), die werd gekenmerkt door een geometrische vormgeving en het gebruik van lijnen en vormen. Kunstenaars als Victor Vasarely en Bridget Riley gebruikten lijnen en vormen om optische illusies en trillingen op het doek te creëren. Op Art was een vorm van 'rebellie tegen de academische traditie' en een reactie op 'realistische' kunst.

Op Art was een vorm van ‘beschouwing van het logische en het artistieke’. Kunstenaars als Vasarely en Riley gebruikten lijnen en vormen om een soort ‘optisch’ effect te creëren dat de menselijke perceptie kon provoceren en uitdagen.

Minimalisme en het juiste ontwerp

Na Op Art kwam het Minimalisme, dat zich kenmerkte door een eerlijke en rationele vormgeving. Kunstenaars als Donald Judd en Dan Flavin gebruikten eenvoudige vormen en materialen om een vorm van minimalisme en eenvoudige composities te creëren. Minimalisme was een vorm van ‘rebellie tegen de academische traditie’ en een reactie op ‘realistische’ kunst.

Minimalisme was een vorm van ‘contemplatie van het logische en het artistieke’. Kunstenaars als Judd en Flavin gebruikten eenvoudige vormen en materialen om een vorm van ‘eerlijke’ en ‘rationele’ representatie te creëren die de menselijke perceptie kon provoceren en uitdagen.

Conclusie

Van actionisme tot minimalisme: abstracte kunst heeft veel verschillende fasen en stijlen doorgemaakt, die van invloed zijn geweest op het concept en de expressie van de kunst. Actionisme was een vorm van ‘rebellie tegen de academische traditie’ en een reactie tegen ‘realistische’ kunst. Abstract expressionisme was een vorm van ‘rebellie tegen de academische traditie’ en een reactie op ‘realistische’ kunst. Op Art was een vorm van 'rebellie tegen de academische traditie' en een reactie op 'realistische' kunst.

Minimalisme was een vorm van ‘rebellie tegen de academische traditie’ en een reactie op ‘realistische’ kunst. Al deze overgangsfasen hebben de ontwikkeling van de abstracte kunst beïnvloed en hebben een aantal nieuwe mogelijkheden en expressievormen voor kunstenaars gecreëerd.

Aan het einde van dit artikel kan worden geconcludeerd dat de overgangsfasen van abstracte kunst een belangrijk onderdeel vormen van de ontwikkeling en expressie van kunst. Deze fasen hebben het concept en de expressie van kunst beïnvloed en hebben een aantal nieuwe mogelijkheden en expressiemogelijkheden voor de kunstenaars gecreëerd.

Bekijk hier onze pop-artkunst